ερωτιδεύς

Μυθολογικό πρόσωπο· ο μικρός Έρως. Η λέξη προέρχεται από τη λέξη έρως και μεταφορικά σημαίνει τον νέο που δείχνει ζήλο στον έρωτα. Στην τέχνη, οι Ε. είναι ζωγραφικές ή γλυπτικές παραστάσεις μικρών Ερώτων, που συνήθως συμπληρώνουν ή πλαισιώνουν το κύριο έργο. Στην αρχαιότητα άλλωστε αποτελούσαν συνηθισμένο και αγαπητό θέμα για τους καλλιτέχνες. Τέτοιες παραστάσεις σώζονται μέχρι σήμερα, σε σαρκοφάγους, αγγεία και άλλα αντικείμενα της αρχαιότητας.

* * *

ο (AM ἐρωτιδεύς)

έφηβος ερωτύλος

αρχ.

ως κύριο όν. ο μικρός Έρως («Ἐρωτιδεῑς δὲ μικροὺς οἱ μείζονες τρέφουσιν», Ανακρ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < έρως, -ωτος + κατάλ. -ιδεύς, που προήλθε πιθ. από συνδυασμό τών επιθημάτων -ιδ- και -εύς* και δημιουργήθηκε ίσως αρχικά για το ουσ. υιιδεύς «μικρός γιος» (πρβλ. αετιδεύς, αλωπεκιδεύς, λεοντιδεύς κ.ά)].